Wat is het verschil tussen een keeluitstrijkje en een bloedmonster
2020-08-10
De huidige methoden voor het detecteren van COVID-19 omvatten nucleïnezuurtesten, bloedtesten en gecombineerde long-CT. Dus wat is het verschil tussen een nieuwe kroondetectiekeel staafjeen een bloedafname? Laten we samen kijken.
Nieuwe coronavirus-testen zijn momenteel voornamelijk onderverdeeld in twee typen: nucleïnezuurtesten en (bloed) antilichaamtesten. Over het algemeen zal bij klinische diagnose een gezamenlijke test van de twee worden gebruikt om te bepalen of de geteste persoon is geïnfecteerd met het virus en het stadium van de ziekte.
De monsters voor de nieuwe kroonnucleïnezuurtest worden verzameld uit de secreties van de luchtwegen, en het virus ribonucleïnezuur (RNA) in de secreties van de patiënt wordt getest om te zien of het is geïnfecteerd door het virus. De bloedmonsters worden verzameld uit het bloed van de patiënt, dat wordt gebruikt voor het testen van antilichamen om te zien of er antilichamen zijn die door het virus in het bloed van de patiënt worden gestimuleerd, en om te detecteren of de patiënt is geïnfecteerd door het virus en het stadium van de ziekte. Positiviteit van nucleïnezuur is gerelateerd aan virale lading. Hoe hoger de virale lading, hoe groter de kans op nucleïnezuurpositief. In theorie kan viraal nucleïnezuur binnen 1 tot 2 dagen na infectie worden gedetecteerd.
Wat de ziekte ook is, bloedonderzoek is een onmisbaar item bij klinische diagnose en behandeling. Voor het nieuwe coronavirus kunnen routinematige bloedtesten artsen helpen om eerst bacteriële infecties of virale infecties te identificeren. Als de routinematige bloedtests van de patiënt een normaal of verminderd aantal witte bloedcellen in het perifere bloed en een verlaagd aantal lymfocyten hebben, is het hoogstwaarschijnlijk een virale infectie en vervolgens gecombineerd met de epidemie van de patiënt.Alleen met de ziekte en symptomen kan de arts oordelen of de patiënt een verdacht geval is van een nieuwe coronavirusinfectie, en dan volgt er een vervolgonderzoek op het virale nucleïnezuur. Bloedonderzoek is in dit opzicht dus ook nuttig voor het onderzoek naar het nieuwe coronavirus.
The new coronavirus nucleic acid test results are an important reference for the diagnosis and efficacy evaluation of new coronavirus pneumonia. Nucleic acid test screening samples are mostly derived from deep cough sputum or throat swabs. Because the oropharyngeal swab can be operated by opening the mouth, it is relatively simple, so it is more commonly used clinically. However, if the collection ofkeel staafjenucleic acid test specimens is not standardized, it may cause "false negative" results and cause delays in treatment. Therefore, nucleic acid and blood drawn antibody tests need to complement each other to confirm whether infection has occurred and the status of the patient.
Nieuwe coronavirus-testen zijn momenteel voornamelijk onderverdeeld in twee typen: nucleïnezuurtesten en (bloed) antilichaamtesten. Over het algemeen zal bij klinische diagnose een gezamenlijke test van de twee worden gebruikt om te bepalen of de geteste persoon is geïnfecteerd met het virus en het stadium van de ziekte.
De monsters voor de nieuwe kroonnucleïnezuurtest worden verzameld uit de secreties van de luchtwegen, en het virus ribonucleïnezuur (RNA) in de secreties van de patiënt wordt getest om te zien of het is geïnfecteerd door het virus. De bloedmonsters worden verzameld uit het bloed van de patiënt, dat wordt gebruikt voor het testen van antilichamen om te zien of er antilichamen zijn die door het virus in het bloed van de patiënt worden gestimuleerd, en om te detecteren of de patiënt is geïnfecteerd door het virus en het stadium van de ziekte. Positiviteit van nucleïnezuur is gerelateerd aan virale lading. Hoe hoger de virale lading, hoe groter de kans op nucleïnezuurpositief. In theorie kan viraal nucleïnezuur binnen 1 tot 2 dagen na infectie worden gedetecteerd.
Wat de ziekte ook is, bloedonderzoek is een onmisbaar item bij klinische diagnose en behandeling. Voor het nieuwe coronavirus kunnen routinematige bloedtesten artsen helpen om eerst bacteriële infecties of virale infecties te identificeren. Als de routinematige bloedtests van de patiënt een normaal of verminderd aantal witte bloedcellen in het perifere bloed en een verlaagd aantal lymfocyten hebben, is het hoogstwaarschijnlijk een virale infectie en vervolgens gecombineerd met de epidemie van de patiënt.Alleen met de ziekte en symptomen kan de arts oordelen of de patiënt een verdacht geval is van een nieuwe coronavirusinfectie, en dan volgt er een vervolgonderzoek op het virale nucleïnezuur. Bloedonderzoek is in dit opzicht dus ook nuttig voor het onderzoek naar het nieuwe coronavirus.
The new coronavirus nucleic acid test results are an important reference for the diagnosis and efficacy evaluation of new coronavirus pneumonia. Nucleic acid test screening samples are mostly derived from deep cough sputum or throat swabs. Because the oropharyngeal swab can be operated by opening the mouth, it is relatively simple, so it is more commonly used clinically. However, if the collection ofkeel staafjenucleic acid test specimens is not standardized, it may cause "false negative" results and cause delays in treatment. Therefore, nucleic acid and blood drawn antibody tests need to complement each other to confirm whether infection has occurred and the status of the patient.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy